Μεγάλη γιορτή για τους Μικρασιάτες τα Θεοφάνεια!
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γινόταν ο εορτασμός των Θεοφανείων στον Τόπο μας. Την παραμονή όλοι νήστευαν, για να πιούν αγιασμό το πρωί της γιορτής. Ο αγιασμός της ημέρας αυτής λεγόταν Μεγάλος Αγιασμός ή Δεύτερη Κοινωνία και τον έπιναν ειδικά εκείνοι που δεν είχαν εξομολογηθεί.
Ο Αγιασμός των υδάτων στην Καρκάρα γινόταν σε μια γκιόλα* που υπήρχε στο βορειοδυτικό μέρος του χωριού (χάρτης).
Όλοι οι πιστοί μετά την εκκλησία πήγαιναν στο συγκεκριμένο μέρος όπου γινόταν η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο νερό. Ακόμη και χρονιές που το νερό ήταν ελάχιστο (λόγω ανομβρίας) το τελετουργικό γινόταν με κάθε επισημότητα. Όταν ο Σταυρός έπεφτε στο νερό άφηναν περιστέρια και οι μικροί βουτούσαν μέσα στις λάσπες για να τον πιάσουν. Ο τυχερός που έπιανε τον Σταυρό τον φιλούσε, οι υπόλοιποι που βουτούσαν τον ασπαζόταν και τον έδινε στον παππά. Στην συνέχεια αυτός που «έπιασε» τον Σταυρό με άλλα άτομα τον γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, οι ιδιοκτήτες Τον ασπαζόταν και κερνούσαν τους νεαρούς με καλούδια της εποχής…
Τον αγιασμό των Θεοφανείων δεν τον φύλαγαν στο σπίτι, μέχρι το βράδυ έπρεπε να καταναλωθεί.
Οι μαρτυρίες διίστανται μέχρι πότε η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού γινόταν στο συγκεκριμένο σημείο, ως πιθανές χρονολογίες που άλλαξε τόπο είναι από το 1965 ως το 1968.
*Η λέξη γκιόλα προέρχεται από την τουρκική λέξη «γκιόλ» που σημαίνει μικρή λιμνούλα.
